Çok daha öncesi var tabii ama şuradan başlayalım: Doktora tezimi ODTÜ siyaset biliminde “minör siyaset” üzerine yazdım, yeni / farklı bir siyaset anlayışı tarif ettim.. Gündelik, basit ve siyasetle ilgisiz görünen ama yaşamın çeşitli alanlarında özgüçlenmeler üreten, ötekine şefkatsiz olmayan, bildiği yordamla yaşamı olumlayan gayretlerin neden ve nasıl etik-politik olduğunu görmeye, göstermeye çalıştım.. Temel meselem bir arada yaşamdı çünkü.. Hâlâ öyle..

Sonra üç yıla yakın bir süre içinde, dört farklı üniversitede, lisans ve yüksek lisans seviyelerinde altı farklı ders verdim.. Hepsinde de çok heyecanlı ve hevesliydim ama kısa zamanda bu yoğun deneyim bana, kendim için uygun yerin üniversite olmadığını gösterdi.. Akademik eğitimin tek yönlü, hiyerarşik, niceliğe ve amaca odaklı genel yapısı, koşturan bir hızı, konu dışı yükleri ve sertleşmiş kalıpları var.. Oysa ben düşünmeye ve çalışmaya değer gördüğüm herhangi bir konu üzerine odaklanabilmek istiyorum; bir “araştırmacı” olarak belli ölçüde bağımsızlığa, sadeliğe ve zihinsel özerkliğe ihtiyaç duyuyorum.. Kısacası, kendimle uyumsuz hallerin içinde var olamayacağımı fark ettim ve başka bir şey düşledim; mesleğimi kendi yöntemimle yapabileceğim bağımsız bir yola çıktım..

Şimdi bildiklerimi, heyecanımı, sevgimi paylaşmak için mesafeleri aşan çevrim içi çalışmalar hazırlıyorum, ilgililerini davet ediyor, gruplar oluşturuyorum.. ve gerisi geliyor.. İçeriği, yöntemi, üslubu ve niyetleriyle oldukça özgün bu çalışmalar herkes için “iyi karşılaşmalar” üretiyor.. Açtığım gruplarda heyecanımı paylaşan, konunun ilgilisi ve burada olmayı gerçekten isteyen insanlarla bir araya geliyoruz.. İşte bu gönüllü buluşmanın bir sevinci oluyor, ki bu da hepimiz için sahici bir öğrenme ortamı oluşturuyor..

Bir de çok önemsediğim “çokluk” hali var.. Katılımcıların meslekleri, ilgileri, yaşları, deneyimleri farklı farklı.. Buna ayrı bir seviniyorum.. Herkes heybesinde başka şeyler getiriyor, herkesin herkesten öğrendiği farklı şeyler oluyor.. Bütün bunların sonucu, çok boyutlu bir dostluk gelişiyor, bilgiyle, kendimizle ve başkalarıyla.. İşte aradığım yatay düzlem de bu dostluk hallerinden biri..

İki yılı geçti, işimi böyle yapıyor, hayatımı böyle kazanıyorum.. Elbette bazı zorluklar da oluyor, ama engel oluşturmuyorlar.. İnsan kendi yolunu yürümeye koyulduğunda, zorluklar bile başka bir anlam kazanıyor.. Sonuçta yapabildiğinizi görüyorsunuz, kendinizi kutluyorsunuz ve daha bir seviyorsunuz, sevdiğiniz ne varsa..

Aslında daha anlatacak çok şey var, gruplara katılanlar bilir, beni bıraksanız saatlerce anlatabilirim, ama burada durayım.. Sözünü ettiğim çevrim içi çalışmaları ve ayrıntıları bu sitede bulabilirsiniz.. Vakti geldikçe açıyorum onları ve bir yandan yenilerini de hazırlıyorum.. Umarım ilginizi çeken bir çalışmam olur ve bir gün tanışırız..